Na stranicama štampanog izdanja ovog časopisa, književnik iz Beograda, Aleksandar Gatalica u rubrici "Otadžbina pred vratima Evrope", razmišljajući kako se treba Otadžbina predstaviti svijetu, između ostalog, zapisao je:"Iznad svega, trebalo bi da se predstavimo kao verovatno jedina zemlja u svetu koja ravnopravno piše ćirilicomi latinicom i na istovetan načinrazume Berdajeva, Šopenhauera, Joneska, Igoa i Tolstoja. Nismo mi po tome ni na Istoku ni na Zapadu, veći na Istoku i na Zapadu, a ne treba biti osobito maštovit pa pretpostaviti koliko bismo dobra mogli imati od tako prestižne kulturne pozicije u svetu".
Piše: Aco Dragićević
U enciklopedijama ove zemlje, čiji su slavisti vrsni poznavaoci srpske književnosti, čija je Akademija još prije puni vijek imala eksperta koji je bio zadužen da prati kretanja u južnoslovenskim književnostima, može se pročitati da"Srbi imaju najsavršeniju azbuku u Evropi". Ova novina sve više privlači pažnju švedskog čitaoca zbog dva pisma i dva jezika. Mladi Srbi u Švedskoj, međutim, znaju se požaliti da nisu u stanju pratiti tekstove napisane ćiriličnim pismom. Ima, na sreću, i suprotinih primjera - zahtjeva od mladih koji su rođeni u Švedskoj da više tekstova objavljujemo ćiriličnim pismom. Reagujući na zahtjeve čitalaca Dijaspora je u štampanom izdanju realizovala sersiju tekstova pod naslovom "Učimo ćirilicu".
Štampano izdanje Dijaspore, u svom razovoju, što se tiče odnosa tekstova objavljenih ćiriličnim odnosno latiničnim pismom, koristi rezultate Ankete o upotrebi pisma koju smo proveli među useljenicima srpskog porijekla u Švedskoj.
U ovoj rubrici, međutim, posebno ćemo pratiti život ćirilice i zbivanja oko ćiriličnog pisma danas- kako u Otadžbini i Otadžbinskim zemlja tako i u Srpskoj dijaspori. "Dijaspora" u svoja dva izdanja, štampanom i elektronskom, njeguje ćirilično pismo, potvrđujući tako, premda se rađa daleko od postojbine i jezika i pisma, da nema nikakvih tehničkih smetnji u ovom poslu. Dvojezičnost časopisa, uz to i dva pisma na njegovim stranicama bili su razlog poznatoj štampariji "Tabloid" koja štampa Dijasporu da čitavu stranicu u fabrikom listu posveti časopisu kao "jednom prilino kompleksnom produktu" koji su oni uspješno usvojili.
Svijet je, zahvaljujući računarima i internetu, postao veliki komšiluk. Ništa nije daleko i neostvarljivo. Sugerišemo vam da pročitate našu kratku storiju "Srpsko blago na sigurnom" u čijem stvaranju je učestvovalo više ljudi iz različitih krajeva svijeta. Riječ je samo o jednoj stranici knjige najljepšeg i najveličanstvenijeg ćiriličnog spomenika -Miroslavljevog jevanđelja. Dijaspora je, otrgnula od zaborava (mnogi su to prvi put saznali zahvaljujući Dijaspori) gotovo nevjerovatnu priču o jednoj istrgnutoj stranici iz Miroslavljevog jevanđelja koja se danas čuva u Petrogradu.
* U Stokholmu, 16. jula 2002. godine na dan promocije ćiriličnogelektronskog izdanja dvojezičnogšvedsko-srpskogčasopisaza kulturu Dijaspora.
Osnivač i urednik Dijaspore/Diaspore, Aco Dragićević
